26 Ιουνίου 2019
Ήμουν δεκάχρονο παιδάκι όταν για πρώτη φορά άκουσα το λάλο της και λαχτάρησα στο ξαφνικό της πέταγμα. Θυμάμαι ακόμα τον παππού να σηκώνει το παλιό δίκαννο με τα κοκόρια και να πυροβολεί, το μεγαλόπρεπο πουλί των μύθων και των τραγουδιών να διπλώνει τα φτερά και να κατρακυλά, ενώ τα υπόλοιπα του κοπαδιού ξεσηκώνονταν με εκκωφαντικό πάταγο. Θυμάμαι ακόμα με πόσο καμάρι έβαλα την πέρδικα στην κυνηγετική τσάντα, χωρίς να συνειδητοποιώ ότι από εκείνη τη στιγμή θα γινόμουν και εγώ δέσμιος της γοητείας της! Από τότε οι πέρδικες είναι το πάθος μου και η αιτία που λάτρεψα τα βουνά της πατρίδας. Από τα πιο χαμηλά και ταπεινά πουρναροβούνια, μέχρι τις κορφές του Τζουμέρκου, της Γκαμήλας και του Γράμμου.
Περισσότερα...