Γράφει ο Κώστας Λύτρας

Γρήγορος, έξυπνος και πονηρός, γίνεται τρόπαιο μόνον αν επενδύσουμε σε εξοπλισμό, τέχνη και πάντα με πολύ κόπο.

Πρόκειται για ένα από τα διασημότερα ανά τον κόσμο θηραματικά είδη. Στην Ελλάδα οι λαγάδες του έχουν δώσει πολλά βαπτιστικά, όπως «αυτιάς», «ζούμπερο», «παμπόνηρο ζούδι», «λάγαρος» κ.λ.π. Κι όλες αυτές οι ονομασίες που του χαρίστηκαν, δεν είχαν κανένα άλλο κίνητρο από το να αναγνωρίσουν σ' αυτό το πανέξυπνο και ταχύτατο θήραμα τις ποικίλες ικανότητές του, που καταλήγουν στο να διαφεύγει τις περισσότερες φορές των κάθε λογής διωκτών του.

Στις μέρες μας συνεχίζει ν' αποτελεί ένα σπουδαίο και αξιόλογο θηραματικό στόχο, τον οποίο αναζητούν σε όλα τα μήκη και πλάτη της πατρίδας μας οι φανατικοί θιασώτες του. Πρόκειται για ένα κυνήγι πραγματικά δύσκολο, που απαιτεί ειδικές γνώσεις και εμπειρίες, αλλά και τη συνδρομή ικανότατων ιχνηλατών ώστε να ανακαλυφθούν με πολύ κόπο τα μπερδεμένα και ενίοτε κεκαλυμμένα ίχνη του.

Όλες αυτές οι δυσκολίες που συναρπάζουν τους λαγοκυνηγούς κατατάσσουν τον πολυπόθητο «αυτιά» ως ένα πολύτιμο θηραματικό δώρο, για εκείνους, βέβαια, που θα κατορθώσουν να σταθούν νικητές στην αναμέτρηση μαζί του. Στο κυνήγι του λαγού χρησιμοποιούνται ειδικά, καλοφτιαγμένα φυσίγγια, ενώ η γνώση της σωστής σκόπευσης είναι απαραίτητη προϋπόθεση για ένα εύστοχο βλητικό αποτέλεσμα.

Παρ' όλα αυτά, ακόμη και για τους έμπειρους λαγάδες, η σωστή αλλά και αποτελεσματική σκόπευση απέναντι σ' αυτό το ταχυκίνητο και ευέλικτο θήραμα είναι αναμφισβήτητα ένα πολύ σπουδαίο κατόρθωμα. Ίσως για τους συγκεκριμένους λόγους, όταν κάποιος λαγοκυνηγός κατορθώσει και βάλει στο ταγάρι κάποιο λαγό, καμαρώνει για το επίτευγμα του. Κι έχει κάθε λόγο να υπερηφανεύεται γι' αυτό.

Ο σωστός λαγοκυνηγός σ' ό,τι αφορά τα φυσίγγια που θα χρησιμοποιήσει στο κυνήγι του συγκεκριμένου θηράματος δεν κάνει ...τσιγκουνιές. Επιλέγει φυσίγγια καλοφτιαγμένα, αξιόπιστα και πάνω απ' όλα δοκιμασμένα στην πράξη ώστε να τα χαρακτηρίσει αποτελεσματικά. Μια χαμένη τουφεκιά που οφείλεται σε δική του αστοχία θα τον κάνει «θηρίο», θυμώνοντας απέναντι στον ίδιο του τον εαυτό. Όμως μια αποτυχία η οποία θα προκύψει από τη χρήση ενός κακοφτιαγμένου φυσιγγιού, θα τον καταστήσει αφελή ή προχειρολόγο.

Γερές γομώσεις, λοιπόν, με υψηλής ποιότητας πρώτες ύλες, συνθέτουν το καλό φυσίγγι για το κυνήγι του λαγού. Όσον αφορά το όπλο, αυτό αποτελεί προσωπική υπόθεση του κάθε κυνηγού. Κάποιοι λαγοκυνηγοί χρησιμοποιούν καραμπίνες με «σφιχτό» τσοκάρισμα, ενώ κάποιοι μερακλήδες δίκαννα, τα οποία δίνουν ταυτόχρονα τη χρησιμοποίηση δύο διαφορετικών τσοκαρισμάτων στις κάννες, γεγονός που αυξάνει και τις πιθανότητες ευστοχίας ως προς την απόσταση που θα βληθεί το θήραμα. Οι απόψεις είναι πολλές και όλες αξίζουν το σεβασμό μας.

Εύχομαι σε όλους να είναι το Ξεκίνημα της Νέας Χρονιάς αφετηρία μίας δημιουργικής εποχής.

Χρόνια Πολλά!