30 Ιουνίου 2016
Δημοκρατική Συμπαράταξη
Α. Πρέπει να ξεκαθαρίσει αν πρόκειται για θεσμική-νομοθετική παρέμβαση, δηλ. Σχέδιο Νόμου, ή για βελτιώσεις διαχειριστικού χαρακτήρα που πολλές από αυτές μπορεί να τις προβλέπει και το σημερινό Θεσμικό Πλαίσιο όποτε η συζήτηση στον Εθνικό Διάλογο θα πρέπει να λάβει και τα κατάλληλα χαρακτηριστικά.
Β. Είμαστε υπέρ του διαλόγου, αλλά στον διάλογο αυτό θα συμμετέχουμε με συγκεκριμένα κριτήρια:
1. Η θεσμική παρέμβαση που ενδεχόμενα θα γίνει, θα πρέπει να σέβεται το Παγκόσμιο, Ευρωπαϊκό και Ελληνικό Νομικό Πλαίσιο, το οποίο είναι αρκετά σύγχρονο και φιλοπεριβαλλοντικό.
2. Αειφορική κατεύθυνση των οποιωνδήποτε μέτρων ληφθούν είναι επιβεβλημένη και σ’ αυτό συμπεριλαμβάνουμε και τα οφέλη που προκύπτουν στις τοπικές κοινωνίες, ειδικά των ορεινών και απομακρυσμένων περιοχών, από τη δραστηριότητα του κυνηγιού.
3. Οτι δεν είναι προοδευτική προσέγγιση λειτουργίες και διαδικασίες που μπορούν οι πολίτες να ρυθμίζουν μόνοι τους, όπως οι κυνηγοί, έχοντας δομές όπως αυτές της θηροφύλαξης, να θέλουμε σήμερα να τις μετατρέψουμε σε κρατικές λειτουργίες για τις οποίες μάλιστα δεν διαθέτουμε πόρους και προσωπικό.
Ο,τι λειτουργεί σωστά και είναι σύμφωνο με το θεσμικό πλαίσιο, πρέπει να διατηρηθεί.
Πρέπει να ενδυναμώσουμε τις διαδικασίες των κυνηγητικών φορέων που έχουν δείξει ότι μπορούν να τα καταφέρουν έχοντας αποκτήσει πολύτιμη τεχνογνωσία, επίπεδο γνώσεων και συμπεριφέρονται ως ώριμοι πολίτες.
Θα παρακολουθήσουμε από κοντά τον διάλογο και θα είμαστε σύμφωνοι σε αλλαγές που βελτιώνουν πραγματικά τις διαδικασίες γύρω από το κυνήγι.
Νέα Δημοκρατία
Το κυνήγι, όπως διεξάγεται στην Ελλάδα, με τους αυστηρούς όρους αειφορίας και σύνεσης, εξασφαλίζει τη βιοποικιλότητα, την προστασία των ειδών, αλλά και την ύπαρξή τους και για τις μελλοντικές γενεές και αιώνες.
Οχι μόνο στην Ευρώπη αλλά και στην Αμερική, οι ενώσεις των κυνηγών χρησιμοποιούνται και αντιμετωπίζονται ως εξαιρετικά πολύτιμες κοινωνικές εφεδρείες για την υπεράσπιση του δημόσιου αγαθού που αντιπροσωπεύουν τα δάση, οι υδροβιότοποι, η άγρια ζωή και το φυσικό περιβάλλον γενικότερα.
Για την προστασία της φύσης το κυνήγι είναι μέρος της λύσης και όχι μέρος του προβλήματος.
Για τις τοπικές κοινωνίες της υπαίθρου αλλά και για πολλούς Ελληνες το κυνήγι δεν είναι μόνο μέρος της κουλτούρας τους, αλλά και τρόπος για να έρχονται πιο κοντά μεταξύ τους, να δυναμώσουν φιλίες, και ταυτόχρονα να ενισχύσουν και τη σχέση τους με τη φύση.
Το βιώνουν γνήσια και αυθεντικά, χωρίς ιδεολογικούς πειθαναγκασμούς. Κάθε απόπειρα λοιπόν να χαράξει κανείς πολιτική για την ύπαιθρο χωρίς να λάβει υπόψη τις ανάγκες και τη θέληση των ανθρώπων που ζουν εκεί, τις συνήθειές τους, την παράδοση και κουλτούρα τους είναι καταδικασμένη να αποτύχει.
Η λειτουργία της Θηροφυλακής, των κυνηγετικών οργανώσεων, με σημαντικότατο έργο στην πρόληψη και την καταστολή της λαθροθηρίας και όχι μόνο, καθώς και άλλες δραστηριότητες ή δράσεις που αναπτύσσουν, αποτελούν στοιχεία του συλλογικού αισθήματος ευθύνης που διατηρούν έναντι της φύσης και της άγριας ζωής.
Η Πολιτεία, τα κόμματα και κάθε μορφή συλλογικότητας του δημόσιου βίου, οφείλει να αξιοποιήσει αυτή τη στενή σχέση ανθρώπου-φύσης.
Στο πλαίσιο του «Εθνικού Διαλόγου» για το κυνήγι -που ανακοινώθηκε αιφνιδιαστικά από το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής- η άποψη της Νέας Δημοκρατίας είναι ξεκάθαρη:
Ξεκίνησε ένας διάλογος χωρίς πλαίσιο, μόνο και μόνο για να ικανοποιηθεί το δογματικό και ιδεοληπτικό κομματικό ακροατήριο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι πραγματικές ανάγκες στον χώρο του κυνηγιού και οι επιθυμίες των ανθρώπων με άμεση εμπλοκή.
Αποτελεί άλλη μια προσπάθεια θεατρινισμού, χωρίς στόχους, χωρίς πρόγραμμα και χωρίς μέθοδο.
Δυστυχώς αυτή η κυβέρνηση συνεχίζει να επαναλαμβάνει με τον ίδιο τρόπο τα λάθη του τελευταίου χρόνου διακυβέρνησής της, χωρίς να μαθαίνει από αυτά και χωρίς να αλλάζει την τακτική της.
Χρυσή Αυγή
Παρακολουθώντας τον «Εθνικό Διάλογο» για το κυνήγι έχουμε να επισημάνουμε τις κάτωθι διαπιστώσεις: Παρόλο που κατά τη δεύτερη συνάντηση γίνεται μια προσπάθεια αδρομερούς προσδιορισμού των θεμάτων συζήτησης, παραμένει η διαδικασία και η ατζέντα χαώδης. Παρά τις επανειλημμένες προσπάθειές μας αλλά και τις προσπάθειες των άλλων φορέων που συμμετέχουν στον διάλογο δεν λάβαμε ικανοποιητική απάντηση από τον υπουργό, τον κύριο Τσιρώνη, σχετικά με τον σκοπό και την αναγκαιότητα μεταρρύθμισης του γενικότερου θεσμικού πλαισίου που διέπει τη θήρα στην Ελλάδα. Ο υπουργός δεν έχει εντοπίσει και δεν μας έχει γνωρίσει κάποια ατέλεια του υπάρχοντος θεσμικού πλαισίου η οποία χρήζει βελτίωσης. Αντ΄ αυτού αναμένει, εντός του ασφυκτικά περιορισμένου χρονοδιαγράμματος που έχει καθορίσει, ετερόκλητοι και άσχετοι με το θέμα φορείς να εντοπίσουν και διαμορφώσουν τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις μέσα σε τέσσερις συναντήσεις. Το κόμμα μελετώντας εξονυχιστικά το θεσμικό πλαίσιο διαπιστώνει την πληρότητά του και την προσαρμογή του στις διεθνείς συνθήκες που ρυθμίζουν την προστασία και τη διαχείριση του περιβάλλοντος. Παράλληλα χωρίς την παραμικρή αλλαγή του νομικού πλαισίου, δίνεται η δυνατότητα μέσω ειδικών εξουσιοδοτήσεων για την έκδοση αποφάσεων, οι οποίες δύνανται να ρυθμίζουν καθοριστικές λεπτομέρειες που διέπουν την κυνηγετική δραστηριότητα σύμφωνα πάντα με τη νομολογία του ΣτΕ και την αρχή της αειφορίας του φυσικού περιβάλλοντος. Η μόνη παρέμβαση που εντοπίζουμε και διατυπώνουμε ως πρόταση είναι η αυστηροποίηση των ποινών έναντι παραβατικής συμπεριφοράς, όπως η λαθροθηρία. Η προτεινόμενη από εμάς αλλαγή μπορεί να προωθηθεί μέσω τροποποίησης δύο συγκεκριμένων άρθρων του ΝΔ 86/89. Στη συνέχεια του διαλόγου θα επανέλθουμε με πιο αναλυτική προσέγγιση του εν λόγω θέματος που αφορά την καταδίκη εγκλημάτων κατά του φυσικού περιβάλλοντος.
Οικολόγοι Πράσινοι
Η σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα χαρακτηρίζεται από:
- Eνα αναχρονιστικό θεσμικό πλαίσιο, που αναφέρεται σε εποχές όπου το ελληνικό φυσικό περιβάλλον ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση και η αποτελεσματικότητα των κυνηγετικών μέσων πολύ μικρότερη.
- Μια κυνηγετική ηγεσία που κάνει «αγώνα» αμφισβήτησης των προστατευόμενων περιοχών, υπονομεύοντας το δίκτυο Natura-2000, κάνει «αγώνα» υπονόμευσης των κρατικών δομών φύλαξης και ελέγχου ενώ επιδιώκει ταυτόχρονα να εμφανίσει τους κυνηγούς ως «διαχειριστές» της φύσης και των προστατευόμενων περιοχών.
Μέχρι την επίτευξη του στρατηγικού στόχου της κατάργησης του κυνηγιού, οι Οικολόγοι Πράσινοι ζητάμε ολοκληρωμένες πολιτικές για τον περιορισμό των επιπτώσεων από το κυνήγι.
Στηρίζουμε κάθε πρωτοβουλία περιορισμού του κυνηγιού και απαιτούμε αποτελεσματικές πολιτικές για την αντιμετώπιση της λαθροθηρίας, την ενημέρωση των κυνηγών για ευαίσθητα οικοσυστήματα και απειλούμενα είδη και την εκπαίδευση της κοινωνίας σχετικά με τις συνέπειες της θήρας στην άγρια φύση.
Καταθέτουμε στον εθνικό διάλογο τις παρακάτω προτάσεις που στοχεύουν στη μείωση των επιπτώσεων και τη σταδιακή συρρίκνωση της κυνηγετικής δραστηριότητας στον τόπο και στο χρόνο.
Επιδιώκουμε:
- Εισαγωγή της κοινοτικής οδηγίας για τα πουλιά ως νόμο και όχι ως ΚΥΑ όπως ισχύει τώρα.
- Εκπόνηση Σχεδίων Διαχείρισης της θήρας που θα καθορίζουν τη φέρουσα ικανότητα ανά περιφέρεια, τον ανώτατο αριθμό αδειών που θα εκδίδονται κάθε έτος και το μέγεθος της κυνηγετικής επιτρεπόμενης κάρπωσης κάθε είδους ανά κυνηγό.
- Τακτική επιστημονική παρακολούθηση των πληθυσμών κάθε θηρεύσιμου είδους με εδική αναφορά στις επιπτώσεις από τις πυρκαγιές, τις διανοίξεις ορεινών δρόμων και τις εγκαταστάσεις ΑΣΠΗΕ.
- Κατάρτιση ενός συνολικού Χωροταξικού Σχεδίου Θήρας, το οποίο θα περιλαμβάνει ελεγχόμενες, φυλασσόμενες, σαφώς οριοθετημένες και χαρτογραφημένες περιοχές κυνηγετικής δραστηριότητας, με συγκεκριμένες προσβάσεις εισόδου και εξόδου, με εξειδικευμένο προσωπικό και με έσοδα από τα τέλη πρόσβασης, σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα.
- Δημιουργία ειδικού Ταμείου Διαχείρισης Aγριας Πανίδας που θα διαχειρίζεται όλα τα χρήματα από τις ετήσιες εισφορές των κυνηγών, όπως και τα πρόστιμα που θα επιβάλλονται.
- Κωδικοποίηση της νομοθεσίας που αφορά το κυνήγι.
Κατάργηση της Ομοσπονδιακής Θηροφυλακής
Σε δημόσια, προγραμματικού χαρακτήρα, κείμενά τους, οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουν επικρίνει την οργανική σύνδεση της Θηροφυλακής με τις Κυνηγετικές Οργανώσεις, ενώ έχουν προτείνει την κατάργηση διατάξεων που αναθέτουν τη θηροφύλαξη σε ιδιωτικούς φορείς, παραχωρώντας τους έτσι δημόσιες εξουσίες, και την ταυτόχρονη ανάληψη της Θηροφυλακής από δημόσιο φορέα.
ΣΥΡΙΖΑ
Το Τμήμα Περιβάλλοντος του ΣΥΡΙΖΑ συμμετείχε στην 1η ημέρα του Εθνικού Διαλόγου για το κυνήγι, που κάλεσε ο αναπληρωτής υπουργός ΠΕΝ κ. Τσιρώνης (10/3/2016). Ακολουθεί η τοποθέτηση του τμήματος. Το άνοιγμα του διαλόγου για το ζήτημα του κυνηγιού είναι μια σημαντική πρωτοβουλία που αφορά μια ιδιαίτερη δραστηριότητα με μακρόχρονη παράδοση. Προηγούμενες προσπάθειες για αναμόρφωση και εκσυγχρονισμό του κυνηγιού ακολούθησαν μια μάλλον άδοξη πορεία. Αν όμως ο τωρινός διάλογος τελεσφορήσει, όλες οι πλευρές θα βγουν ωφελημένες· ο εκσυγχρονισμός του πλαισίου του κυνηγιού δεν είναι ένα παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος. Σχετικά με το κυνήγι αυτό καθαυτό, ιδιαίτερη σημασία έχει η διατήρηση της φύσης και της βιοποικιλότητας και όχι η ηθική πλευρά του κυνηγιού ως δραστηριότητα, τουλάχιστον στον παρόντα διάλογο. Ο φυσικός πλούτος της χώρας αποτελεί δημόσιο αγαθό και πρέπει απαραίτητα να διαχειρίζεται προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος και της διατήρησης της βιοποικιλότητας. Τα παρακάτω είναι μια σύντομη ανάλυση αυτής της θέσης. Σε αυτό το πλαίσιο, οφείλει η χώρα να εκσυγχρονίσει το θεσμικό πλαίσιο του κυνηγιού, ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι αρνητικές του επιπτώσεις, να εναρμονίζεται η Ελλάδα με τις κατευθύνσεις και τις οδηγίες της ΕΕ, να παταχθεί η λαθροθηρία και να ωφελείται το Δημόσιο τα μέγιστα από τη διαχείριση των θηραμάτων ως φυσικού πόρου. Σε αυτή την αναμόρφωση, οι κυνηγοί είναι εξίσου αναγκαίοι με τις περιβαλλοντικές οργανώσεις και τους επιστημονικούς φορείς. Ειδικότερα: Οι κυνηγετικοί σύλλογοι θα πρέπει να εναρμονιστούν με τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα «περί σωματείων» ώστε να απαλειφθεί ο περιορισμός της σωματειακής ελευθερίας που υφίστανται σήμερα. Τα έσοδα των συλλόγων δεν θα πρέπει να σχετίζονται με την έκδοση άδειας θήρας, ούτε θα πρέπει να ρυθμίζονται από το κράτος. Θεωρούμε ότι οι σύλλογοι θα πρέπει να στηριχτούν στην πραγματική αυτοχρηματοδότησή τους και όχι στην έμμεση πλην σαφή κρατική χρηματοδότηση.
Επιπλέον, μεγίστης σημασίας είναι ο μηχανισμός ελέγχου και η εκπαίδευση ως βασικά στοιχεία της πάταξης της λαθροθηρίας. Με το σημερινό καθεστώς ο ελεγχόμενος είναι ταυτόχρονα και ελεγκτής, καθώς η Ομοσπονδιακή Θηροφυλακή είναι ιδιωτική. Μάλιστα, της έχει ανατεθεί δημόσια εξουσία και δη αστυνομικά και ανακριτικά καθήκοντα. Πρόκειται για εξόφθαλμη περίπτωση σύγκρουσης συμφερόντων. Για τη φύλαξη και ειδικότερα για τη θηροφυλακή προτείνεται, στο πλαίσιο της αναδιοργάνωσης των υπηρεσιών για το φυσικό περιβάλλον και βάσει της ανάγκης για μια ενιαία κάθετη δομή για τα δάση και το φυσικό περιβάλλον, να ενταχθεί η θηροφυλακή σε έναν ενιαίο φορέα φύλαξης της φύσης.
Ενδεικτικά, θα μπορούσαν να δημιουργηθούν ανά Διεύθυνση Δασών σε επίπεδο Νομού Τμήματα Φύλαξης στα οποία θα μεταφερθούν όλες οι αρμοδιότητες φύλαξης που σήμερα είναι διαχυμένες σε Δασική Υπηρεσία, φορέας διαχείρισης και κυνηγετικές οργανώσεις. Οι φύλακες θα κατανέμονται ανά Δασαρχείο ή Δ/ση, όπου δεν υπάρχει Δασαρχείο και φορέας διαχείρισης. Σε αυτό το μοντέλο η θηροφυλακή θα πρέπει να διατηρήσει την αυτοτέλειά της - τουλάχιστον για μια μεταβατική περίοδο, ώστε να ελαχιστοποιηθούν προβλήματα.
Ανεξάρτητοι Ελληνες
Θα πρέπει να γίνει κατανοητό πως ισχυρισμοί «οι κυνηγοί ευθύνονται για τη μείωση της πανίδας» δεν ευσταθούν. Θα πρέπει να δούμε βαθύτερα τις αιτίες της όποιας μείωσης κάποιον ειδών, καθώς προκαλούνται από άλλες αιτίες όπως οι πυρκαγιές και τα φυτοφάρμακα. Οσον αφορά τη Νομοθεσία λανθασμένα αποκαλείται ο νόμος που διέπει τη θήρα ως «χουντικός» από κάποιους. Αυτό που ενδιαφέρει είναι αν έχει βελτιώσεις και αν μέσω αυτού του Νόμου προστατεύεται το φυσικό περιβάλλον και το θήραμα.
Θέση μας είναι ότι το νομοθετικό πλαίσιο που αφορά τους λαθροθήρες και τη θηροφύλαξη θα πρέπει να γίνει αυστηρότερο. Ο κυνηγός είναι προστάτης του περιβάλλοντος, ενώ ο λαθροθήρας που δεν έχει συνείδηση και παιδεία δεν μπορεί να λέγεται κυνηγός και πρέπει να καταδικάζεται. Ετσι όπως διεξάγεται ο Εθνικός Διάλογος για το κυνήγι, δίνει τη δυνατότητα σε κάθε κοινωνική ομάδα να μπορεί να εκφέρει γνώμη και να έχει άποψη για τον τρόπο που διεξάγεται το κυνήγι. Αυτό είναι λάθος. Δεν μπορεί να ερωτάται όλη η Ελλάδα τι θέλει να γίνει με τους κυνηγούς, όπως το ίδιο θα πρέπει να συμβαίνει και με άλλες κοινωνικές ομάδες όπως π.χ. οι ψαράδες. Η κοινωνική ομάδα των κυνηγών συνεργάζεται με τις διάφορες υπηρεσίες (π.χ. με την πυροσβεστική) με σκοπό την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και αποτελεί παράδειγμα. Οι κυνηγοί και οι οργανώσεις τους ενισχύουν επαγγέλματα, συμμετέχουν σε δράσεις και εκδηλώσεις προστασίας της χλωρίδας και της πανίδας του τόπου μας. Κλείνοντας θα ήθελα να επαναλάβω την άποψη του προέδρου των Ανεξαρτήτων Ελλήνων όπως αυτή εκφράστηκε το Ιανουάριο του 2015 κατά τη διάρκεια συνάντησης με την Κυνηγετική Συνομοσπονδίας Ελλάδος.
Ο πρόεδρος είπε ότι γνωρίζει πολύ καλά τις δράσεις των Κυνηγετικών Οργανώσεων στην προστασία της άγριας πανίδας και χλωρίδας και γενικότερα στην προστασία και διαχείριση του φυσικού περιβάλλοντος. Ο ίδιος έχει συμμετάσχει σε τέτοιες δράσεις, όπως ο εμπλουτισμούς βιοτόπων με θηράματα και η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος από τις φωτιές. Το υφιστάμενο καθεστώς που υπάρχει σήμερα και αφορά τις κυνηγετικές πρέπει να συνεχίσει να υφίσταται, καθώς ο κυνηγός είναι προστάτης του φυσικού περιβάλλοντος και οι κυνηγοί γνωρίζουν πως χωρίς υγιές φυσικό περιβάλλον δεν υπάρχει και κυνήγι. Επίσης η θηροφυλακή που οι κυνηγετικές οργανώσεις λειτουργούν προστατεύει το φυσικό περιβάλλον και το θήραμα, ενώ έχει περιορίσει τη λαθροθηρία.
Ο τρόπος που διεξάγεται το κυνήγι είναι αποτέλεσμα μελετών και όλα τα θηράματα κυνηγιούνται εκτός της αναπαραγωγικής τους περιόδου.